تجارب دانشجویان پرستاری و مربیان بالینی در مورد واحد کارآموزی فارماکولوژی بالینی :یک مطالعه کیفی

مقدمه: یکی از رسالت­های دانشکده­ های پرستاری، توانمندسازی دانشجویان جهت پذیرش نقش­ های خطیر حرفه پرستاری است و آموزش بالینی مبنای برنامه آموزشی را تشکیل می­دهد. در این میان، دانش داروشناسی قسمت مهمی از عملکرد بالینی پرستار را تشکیل می ­دهد و یاددهی- یادگیری فارماکولوژی برای دانشجویان پرستاری مسئله بسیار مهمی است. مطالعه حاضر با هدف تبیین تجارب دانشجویان پرستاری و مربیان بالینی در مورد واحد "کارآموزی فارماکولوژی بالینی" انجام گرفته است. روش­ ها: تحقیق کیفی حاضر با رویکرد تجزیه و تحلیل محتوایی قراردادی بر روی دانشجویان پرستاری و مربیان بالینی آنان در دانشگاه علوم پزشکی گیلان انجام شد .روش انتخاب نمونه­ گیری هدفمند و روش جمع ­آوری اطلاعات مصاحبه­ های نیمه­ ساختارمند بوده که تا رسیدن به اشباع اطلاعاتی ادامه داشت. جهت انجام فرایند تحلیل داده­ها از مراحل پیشنهادی گرانهیم و لاندمن (Graneheim and Lundman) بهره گرفته شد.درستی، صحت و استحکام تحقیق براساس معیارهای  Guba & Lincoln  صورت گرفت. یافته ­ها: نتایج به صورت سه طبقه اصلی و هشت زیر طبقه شامل: یادگیری در بالین (یادگیری موثر، کوتاهی زمان یادگیری، به یاد سپاری کوتاه مدت) ، چالش ­های ارائه واحد (عدم تناسب حجم موضوعات با میزان واحد، آموزش موضوعات زیاد در زمان کوتاه)، زمان ارائه واحد (تکرار ارائه واحد، ارائه واحد در ترم­های بالاتر و ارائه واحد با دروس مرتبط) تعیین گردیدند. نتیجه­ گیری: یافته­ ها نشان داد که تجارب عینی شرکت­ کنندگان بیانگر برخی تجارب مطلوب و تجارب نامطلوب در مورد واحد "کارآموزی فارماکولوژی بالینی" است. هم چنین تجارب بسیاری از شرکت­ کنندگان نامناسب بودن حجم موضوعات آموزشی و یادگیری در این دوره و میزان واحد اختصاص یافته را نشان داد. از طرفی تجارب بسیاری از آنان لزوم تکرار ارائه واحد، ارائه واحد در ترم­های بالاتر و همزمانی واحد با دروس مرتبط را بیان می ­کردند.